Powrót serca Chopina - 17 października

Fryderyk Chopin wyjechał z Warszawy jako dwudziestoletni młodzieniec. 2 listopada 1830 r. w oberży rogatkowej na Woli żegnali go najbliżsi. 

Dawne rogatki gdzie prof. Elsner wraz z chórem
żegnali Chopina opuszczającego Ojczyznę.
Oczekiwanie na powrót serca Chopina 17 października  1945 r. Zbiory NAC

Zgodnie z życzeniem zmarłego 17 października 1849 r. jego serce miało wrócić do Warszawy. Wolę tę spełniła siostra pianisty Ludwika Jędrzejewiczowa. Serce zamknięto w słoju wypełnionym alkoholem. Z obawy przed rewizją Ludwika wiozła je pod własnym ubraniem, następnie przekazała do kościoła św. Krzyża na Krakowskim Przedmieściu – parafii rodziny Chopinów. 

Ludwika Jędrzejewiczowa.
Ilustracja ze strony pl.chopin.nifc.pl

Skrzyneczka, w której zamknięto słój z sercem wybitnego muzyka przeleżała prawie trzy dekady w kościelnych piwnicach. W 1880 r. przeniesiono serce do niszy w jednym z filarów kościoła św. Krzyża. Znajduje się tam tablica z wykutym napisem Fryderykowi Chopinowi – rodacy oraz cytatem z Ewangelii św. Mateusza Gdzie skarb Twój, tam serce Twoje. W 1944 r. w czasie powstania warszawskiego zostało ewakuowane do Milanówka. Według jednej relacji serce uratowali żołnierze Armii Krajowej, według innej uczynili to żołnierze niemieccy. 17 października 1945 r., jego serce wróciło do Warszawy, do kościoła św. Krzyża.

Urnę niesie arcybiskup Antoni Szlagowski, który przechował
serce w kaplicy w Milanówku. 17 października  1945 r. 
Zdjęcie ze strony wirtuozi.eu