Letnisko Konstancin, Skolimów

W numerze ilustrowanego tygodnika "Ziarno" z 1904 r. zalazłem króciutki tekst o podwarszawskich letniskach.

Z naszych letnisk

Letniska podwarszawskie dzielą się na dwie grupy: jednę stanowi Konstancin, przedstawiający specyalny typ letniska, drugą letniska, że tak powiem, domorosłe, różniące się tylko większą lub mniejszą sumą wygód. 

W Konstancinie są wspaniałe wille, oświetlenie elektryczne, telefon, i t.d. i t.d., niema natomiast tej prawdziwej wsi, jakiej przedsmak daje Skolimów, na przykład, a jaką w całej pełni mamy na Urlach, w Czarnej Strudze i t.d. 

Obecny rok jest ciężkim dla letnisk: wiele mieszkań stoi pustkami; oczywiście jest to rezultat ogólny stanu ekonomicznego, jaki przechodzimy obecnie. 

Dzisiaj, gdy kwestya letnisk jest na czasie, należałoby szerzej omówić tę sprawę z punktu widzenia środków komunikacyi, dostawy produktów, urządzeń sanitarnych. 

Jeziorka w Skolimowie. Fot. Henryk Poddębski

Sądzimy, że właściciele letnich mieszkań powinni obecnie skorzystać z odpowiedniej pory i zaprosiwszy do udziału w obradach goszczących w tej porze u nich letników - urządzić naradę w zakresie pożądanych i możliwych reform i ulepszeń na naszych letniskach.

Konstancin ma niewątpliwą zasługę pod tym względem, że odciągnął kilkaset osób od wyjazdu za granicę, dając im tuż pod Warszawą letnisko doskonale urządzone.

W mniejszym stopniu można by to samo uczynić w Skolimowie, Urlach i t.d. W pierwszej z tych miejscowości już w roku bieżącym powstał pensyonat, który wybornie nadaje się na sanatoryum.

Może rok przyszły już je tam stworzy.

Tymczasem zwracamy uwagę na sprawę letnisk naszych, które obecnie stanowią wielce podatny temat do dyskusyi, mogącej być bardzo owocną w swych skutkach.

"Ziarno. Pismo tygodniowe ilustrowane" nr 27 z 18 czerwca (1 lipca) 1904 r., s. 17.